چند سال پیش در بین مردم ایلام شایعاتی شد که حین عملیات راه سازی در محور ایلام - حمیل به کرمانشاه و در منطقه ای به نام تنگه قیر دو آدم کوتوله پیدا کردند که یکی از آنها فرار کرده و دیگری اکنون نزد کارگران شرکت راه سازی این محور می باشد. برخی هم گفتند : این آدم کوتوله ها دو نفر بودند که یکی از آنان حین فرار با پرتاب سنگ توسط چوپانی کشته می شود و دیگری موفق به فرار نشده و چوپان زنده آن را می گیرد. چندی بعد از آن هم فیلمی دست به دست چرخید که به ظاهر موجودی اندازه یک بند انگشت و دارای موهای بلند را نشان می داد. البته بیان چنین شایعاتی در زمان احداث متروی تهران نیز بارها و بارها شنیده شد، چنانچه برخی می گفتند همواره در طول حفاری و گود برداری های عمیق تهران، موجودات عجیب و کوتاهی مشاهده شده است که به محض رویت فرار می کردند.
برای دریافت واقعیت با سایت جامع گردشگری کیش همراه باشید.
در چند صد سال پیش، هیچ وقت کسی فکر نمی کرد که مردمانی از روستایی در نزدیکی بیرجند، خانه هایی بسازند که نصفشان زیر زمین قرار دارد و یکی از 7 روستای شگفت انگیز جهان شناخته شود. این روستا تا مرز افغانستان تنها 30 دقیقه فاصله دارد و مردمانش در اصل، افغانی هستند و در حدود 3 قرن پیش به ایران وارد شده اند و در این روستا سکونت گزیده اند. سبک زندگی مردم این روستا با تمامی روستاییانی که حداقل در ایران شناخته ایم بسیار متفاوت است و همین امر باعث شد که این روستا برای مدتی در صدر اخبار ایران و جهان قرار بگیرد. در بدو ورود به روستا، اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می کند، سبک ساخت متفاوت خانه های این روستا است. خانه هایی کوتاه با درب های ورودی کوتاه تر. به طوری که اگر کسی با میانگین قد عادی بخواهد وارد یکی از این خانه ها شود باید حتما کمر خود را بسیار خم کند. قد اهالی روستا، از متوسط ترین استاندارد قد در جهان هم، کوتاه تر است و این مسئله باعث شهرت مردم این روستا به آدم کوچولو ها، شده است.
منطقه ماخونیک متشکل از 12 آبادی است که روستای ماخونیک بزرگترین آنها محسوب می شود. این روستا شامل ماخونیک، کفاز، چاپنسر، توتک، سفال‌بند، سولابست، لجونگ (سفلی و علیا)، کلاته بلوچ، دامدامه و میش نو، خارستو و جلارو است.
در روستای ماخونیک نه تنها نحوه زندگی که محل سکونت نیز ساده و ابتدایی است بلکه خانه های روستاییان نیز دارای شکل هندسی خاصی نیست و تمام امکانات زندگی در یک اتاق جای گرفته است.برای ساخت هر خانه، گودالی به عمق 1 متر و نیم حفر می کردند و دیواره ها را تا ارتفاع یک متری با ترکیبی از گل و سنگ، بالا میساختند. این سبک معماری شاید بسیار ابتدایی به نظر برسد اما با توجه به شرایط جسمانی این مردم، بسیار زیرکانه هم بود.به علت دوری مردم این روستا از دیگر مناطق، تمامی مراسم های نامزدی، عروسی، اعیاد ،مراسم دعا برای نزول باران و حتی جشن های سنتی و محلی آنان نیز تغییری نکرده است. مردم ماخونیک تا چند سال گذشته کفش های چوبی با لباس هایی از جنس کرباس بر تن میکردند، و از هر گونه اطلاعی درباره ی پیشرفت های بیرون از روستای خود، محروم بودند. از غذاهای محلی این روستا میتوان به آب قره قروت، گندم کل، گرماس، آب دوغ، آب ماست، کاچی شلغم، قلور شیر، کشک، قلور ترش، اشتر غاز، تلخو و پختیک را نام برد. شغل مردم ماخونیک تا چند سال پیش، دامپروری و کشاورزی بوده است اما از چند سال گذشته تا به حال این مردم، در معادن سنگ کار می کنند و همچنین به قالیبافی نیز، مشغول هستند.
در حال حاضر روستا نسبت به گذشته، پیشرفت های زیادی کرده است. با آمدن امکاناتی چون بهداشت و باز کردن کلاس های درس در مقاطع مختلف تحصیلی پایه در این روستا، ارتباط مردم با دنیای بیرون از روستا برقرار شده است. راه دسترسی به روستا نیز اخیرا، آسفالت شده است و دسترسی مردم اطراف و بالعکس، مردم روستا به شهرها و روستای دیگرو اطراف، آسان و ممکن شده است. از جمله مغازه هایی که دراین روستا باز شده است، مغازه های خواربار فروشی و قصابی است. با وارد شدن این مواد غذایی و مصرف قرص های آهن و دیگر مکمل های مغذی دیگر، باعث شده اند تا متوسط قد مردم روستا، افزایش یابد.
